E967 - Ksylitol

Funkcje: Emulgator, Substancja utrzymująca wilgoć, Stabilizator, Substancja słodząca, Substancja zagęszczająca

Ksylitol -z gr. ξύλον 'drewno'-, cukier brzozowy, E967, C5H12O5 – organiczny związek chemiczny, pięciowęglowy alkohol polihydroksylowy o słodkim smaku -cukrol-, zredukowana pochodna ksylozy. Stosowany w przemyśle spożywczym do słodzenia jako dodatek do żywności, głównie gum do żucia i cukierków ze względu na działanie przeciwpróchnicze. Zalecany również dla diabetyków, ponieważ jest metabolizowany z niewielkim udziałem insuliny. Ma wielokrotnie niższy indeks glikemiczny -IG:8- niż glukoza -IG:100- czy sacharoza -IG:70-. FDA uznało ksylitol za substancję, która nie wywołuje próchnicy. W roku 1996 JEFCA -organ doradczy WHO i FAO- nie określiło górnej granicy spożycia -ADI – dopuszczalna dzienna dawka- i jednocześnie stwierdziło, że wcześniejsze niekorzystne wyniki badań na zwierzętach przeprowadzone w latach 70. XX w. nie mają zastosowania dla ludzi. Ksylitol wytwarza się naturalnie w organizmie człowieka w ilości ok. 15 g dziennie w procesach trawienia. Jego spożycie może sprzyjać likwidacji płytki nazębnej, jak również np. pomagać w leczeniu zakażenia jamy ustnej drożdżakowcami z rodzaju Candida -w przeciwieństwie do cukrów takich jak sacharoza, glukoza czy galaktoza-. Natomiast u psów ksylitol może powodować poważne uszkodzenie wątroby, a nawet śmierć. Spożycie ksylitolu w ilości >100 mg/kg masy ciała wywołuje u psa wydzielanie dużych ilości insuliny, prowadząc w konsekwencji do znacznego obniżenia poziomu cukru we krwi -hipoglikemii-. - Wikipedia